یکی از پدیده‌های عالم، مرگ است که در ادبیات ایران و جهان، نظر شاعران و نویسندگان بزرگ را به خود، جلب کرده است. در این مقاله، سعی شده دیدگاه‌های برجستۀ دو شاعر ایرانی و آمریکایی با یکدیگر مقایسه گردد. در این مقایسه، معلوم گردید که اعتقادات عرفانی و معنوی هر دو شاعر، باعث گردیده نگاه آنها به پدیده مرگ، نگاهی سطحی و عاجزانه نباشد. آنها مرگ را زندگی و تولّدی دیگر، تعبیر کرده‌اند، چنین مرگی نه تنها تلخ و دردناک نیست بلکه شعرا برای در آغوش کشیدن و چشیدن طعم شیرین آن، لحظه شماری می‌کنند.
دیدگاه‌های مولوی و ویتمن در خصوص مرگ، گاهی کاملاً شبیه به یکدیگر و در پاره‌ای از موارد، متفاوت است. سعی شده از اشعار معروف این شعرا برای بیان افکار و عقایدشان استفاده شود.
)