تحلیلگفتمانانتقادی، نوعی از تحقیقات تحلیلگفتمان و رویکردی به زبان است که به مؤلفههای گفتمانمدار و پیامدهای سوءاستفاده از قدرت توسط افراد، گروهها و نهادهای مسلط، توجه میکند. قدرت، یکی از مفاهیم عمدة مطرح در این رویکرد است که در این مقاله، سعی بر آن است تا یکی از عناصر زبانیای، که منعکسکنندة قدرت در نامههای مولانا هستند، بررسی شود. هدف از انجام این پژوهش، که روش‌تحقیق آن از نوع توصیفی-تحلیلی است، دریافتن این است که در 28 نامة مولانا رابطة قدرت در قالب ضمایر غیرمستقیم و مستقیم، متصل و منفصل، مفرد و جمع، چگونه منعکس شده است؟ این یافته نشان میدهد در دورهای که مولانا میزیسته، سیاسیون، در جایگاه قدرت بودند. بین مولانا و حسامالدین چلبی (ردة مریدان)، رسمیت کمی وجود داشته که این امر نشاندهندة این است که مولانا برای این رده، احترام قائل بوده است. یافتة دیگر، زیاد رسمیبودن رابطة بین مولانا و ردة عروس، نسبت به رابطة وی با ردة فرزندان است. وجود این رابطة رسمی چه به میزان زیاد در ردة عروس و چه به میزان کم در ردة فرزندان، نشاندهندة این است که مولانا برای این ردهها احترام قائل بوده است.
فضائلی, سیده مریم, شریفی, شهلا. (1391). بررسی صورت¬های ارجاعی (ضمایر) در پاره¬ای از نامه¬های مولانا بر اساس رویکرد تحلیل گفتمان انتقادی. دو فصلنامه مولوی پژوهی, 6(13), 140-120.
MLA
سیده مریم فضائلی; شهلا شریفی. "بررسی صورت¬های ارجاعی (ضمایر) در پاره¬ای از نامه¬های مولانا بر اساس رویکرد تحلیل گفتمان انتقادی". دو فصلنامه مولوی پژوهی, 6, 13, 1391, 140-120.
HARVARD
فضائلی, سیده مریم, شریفی, شهلا. (1391). 'بررسی صورت¬های ارجاعی (ضمایر) در پاره¬ای از نامه¬های مولانا بر اساس رویکرد تحلیل گفتمان انتقادی', دو فصلنامه مولوی پژوهی, 6(13), pp. 140-120.
VANCOUVER
فضائلی, سیده مریم, شریفی, شهلا. بررسی صورت¬های ارجاعی (ضمایر) در پاره¬ای از نامه¬های مولانا بر اساس رویکرد تحلیل گفتمان انتقادی. دو فصلنامه مولوی پژوهی, 1391; 6(13): 140-120.
)